Monika

Monika – imię żeńskie o znaczeniu i pochodzeniu trudnym do objaśnienia.
Według niektórych badaczy imię pochodzi od greckiego słowa monos oznaczającego jeden, sam, pojedynczy, jedynak i jedynaczka.
Z tego samego rdzenia pochodzą takie słowa jak: monogamia, monoteizm, monaster (klasztor).
Inne źródło podaje, że imię to wywodzi się od greckiego monaché, co znaczy samotna, odosobniona, i faktycznie do dziś we Włoszech zakonnica zwana jest monaca, a w niektórych dialektach wręcz monica.
W dawnych źródłach polskich (2 poł. XV w.) spotyka się formy Mońka, Muńka, lecz nie ma pewności czy pochodzą one od tego imienia.
Imię w formie Monika zaczęto nadawać częściej na ziemiach polskich dopiero w XIX w., a stało się popularne począwszy od lat 70. XX w.
Na imię ma tak 383 851 Polek (2001), co daje 37. miejsce pod względem popularności wśród wszystkich imion polskich.


łac. monica – jedynaczka.


Imieniny
18 stycznia, jako wspomnienie bł. Moniki Pichery
27 sierpnia, jako wspomnienie św. Moniki, matki św. Augustyna (do 1969 roku - 4 maja)
10 września, jako wspomnienie bł. Moniki Naisen
6 października, jako wspomnienie bł. Moniki, należącej do grupy męczenników z Kioto

Pochodzenie imienia żeńskiego: popularne

• Mianownik

  Kto?

  Monika

• Dopełniacz

  Kogo? (nie ma)

  Moniki

• Celownik

  Komu? (się przyglądam)

  Monice

• Biernik

  Kogo? (widzę)

  Monikę

• Narzędnik

  Z kim? (idę z)

  Moniką

• Miejscownik

  O kim? (mówię o)

  Monice

• Wołacz

  O!

  Moniko