Bazyliusz

Bazyliusz – imię męskie pochodzenia późnogreckiego. Jest formą oboczną imienia Bazyli
Pochodzi ono od przymiotnika "królewski, cesarski" (basíleios, od II wieku wymawiane basílios), od rzeczownika basileus – "król, wódz, cesarz".
Żeńskim odpowiednikiem jest Bazylisa.



W średniowieczu na terenach polskich imię to pojawiało się zarówno w przejętej przez łacinę formie Bazyli (po raz pierwszy odnotowane w 1216 roku), jak i – przeważnie na obszarze wschodniosłowiańskim językowym – Wasyl i Wasyli(j) (pierwsze wystąpienie z 1228 roku).
Odnotowane średniowieczne (wsł.) zdrobnienia to: Wasylczę, Wasylec, Wasylek, Wasylęta, Wasylko, Wasylo, Wasiec // Waszec, Was(i)ota, Was(i)uta, Waś // Wasz, Waśko // Waszko, Wac, Wacek, Wack, Wacko, Wacuta, Wacyk, Wach, Wachno, Achniej.



Istniało kilkudziesięciu świętych o tym imieniu.

Bazyli imieniny obchodzi
2 stycznia, jako wspomnienie św. Bazylego Wielkiego (dawniej 14 czerwca)
27 lutego, jako wspomnienie św. Bazylego, wspominanego razem ze św. Prokopem
7 marca, jako wspomnienie św. Bazylego wspominanego razem ze śwśw. Elpidiuszem, Eugeniuszem, Agatodorem, Eteriuszem, Kapitonem i Efremem
22 marca, jako wspomnienie św. Bazylego z Ancyry
26 marca, jako wspomnienie św. Bazylego Młodszego
30 maja, jako wspomnienie św. Bazylego Starszego
30 czerwca, jako wspomnienie bł. Bazylego Wełyczkowskiego.

Pochodzenie imienia męskiego: greckie

• Mianownik

  Kto?

  Bazyliusz

• Dopełniacz

  Kogo? (nie ma)

  Bazyliusza

• Celownik

  Komu? (się przyglądam)

  Bazyliuszowi

• Biernik

  Kogo? (widzę)

  Bazyliusza

• Narzędnik

  Z kim? (idę z)

  Bazyliuszem

• Miejscownik

  O kim? (mówię o)

  Bazyliuszu

• Wołacz

  O!

  Bazyliuszu