Artur
oceń imię:
Artur - imię męskie pochodzenia celtyckiego. Powstało ze złożenia dwóch wyrazów wywodzących się z języków celtyckich: Art – niedźwiedź , ur – młody, piękny, kwitnący.
Podstawę imienia może także stanowić celtyckie słowo ard – wysoki, szlachetny.
W wielu polskich kalendarzach umieszczono imieniny Artura pod datą 6 października, jakkolwiek w rzeczywistości jest to wspomnienie św. Artalda (Artolda).
W martyrologium rzymskim wspomnienie św. Artura, mnicha benedyktyńskiego, figuruje pod datą 15 listopada.
Patronami imienia są bł. Artur Bell (wspomnienie 11 grudnia) i Artur Ayala (męczennik hiszpański).
Podstawę imienia może także stanowić celtyckie słowo ard – wysoki, szlachetny.
W wielu polskich kalendarzach umieszczono imieniny Artura pod datą 6 października, jakkolwiek w rzeczywistości jest to wspomnienie św. Artalda (Artolda).
W martyrologium rzymskim wspomnienie św. Artura, mnicha benedyktyńskiego, figuruje pod datą 15 listopada.
Patronami imienia są bł. Artur Bell (wspomnienie 11 grudnia) i Artur Ayala (męczennik hiszpański).
Pochodzenie imienia męskiego: popularne
Zdrobnienia
Popularność
Polska
Świat
Świat
Numerologia
Biorytm
Imię w innych językach
- Artur
białoruski
- Artur
bułgarski
- Arthur
duński
- Artūras
litewski
- Arturs
łotewski
- Artur
macedoński
- Arthur
norweski
- Artur
rosyjski
- Artur
rumuński
- Artur
serbochorwacki
- Artúr
słowacki
- Artur
słoweński
- Artur
ukraiński
- Artúr
węgierski
- Arthur
albański
- Arthur
bretoński
- Artur
chorwacki
- Arthur
filipiński
- Artur
galicyjski
- Arthur
gruziński
- Arthur
islandzki
- Arthulus
łaciński
- Arthur
malajski
- Arthur
wietnamski
- Arthur
walijski